Waarom weerspreekt Opstelten weerzinwekkende beschuldigingen niet?

Advertentie, geplaatst in Haarlems Dagblad van 11-07-2011

Geachte lezer,

Vindt u het niet vreemd dat 2 Nederlanders die al jaren van de daken schreeuwen dat onze secretaris-generaal (sg) van Justitie, Joris Demmink een pedofiele moordenaar is, nog niet in de cel zitten, zelfs niet vervolgd zijn? Van koopman Koning Willem I is de stelling afkomstig "wie zwijgt, stemt toe". Vindt u het niet merkwaardig dat mijn boek De Demmink Doofpot, waarvan binnen 4 maanden 10.000 exemplaren zijn uitgegeven, in de Doofpot van Justitie gestopt is? Daarin staan 3 onthullende rapporten en 56 onthutsende bijlagen. Het eerste rapport van de hand van een juridische autoriteit, het tweede van een onderzoeks- journalist en het derde van 2 voormalige rechercheurs, bestuursleden van de Stichting Expertgroep Klokkenluiders met als voorzitter Paul van Buitenen, die in 1999 een sleutelrol speelde bij de val van de Europese Commissie.

Op 7 december 2009 schreef een van hen aan mij:
"Ik heb zelf eerder uit zeer betrouwbare bron vernomen dat sprake is van een groot pedofielennetwerk in Den Haag. Daarin zou niet alleen genoemde sg Joris Demmink betrokken zijn, maar veel meer hoge topambtenaren en politici."

Minister Opstelten had zich al lang van Demmink moeten distantiëren, onverwijld een onafhankelijk onderzoek naar hem moeten gelasten en hem voor de duur van het onderzoek op non-actief moeten stellen.

Overigens gaat het niet alleen om een pedofielennetwerk in Den Haag, maar zelfs om een Europees netwerk met als centrum Amsterdam. Dat stellen het Duitse dagblad Die Welt en haar ochtendblad Der Berliner Morgenpost. De journalisten Dirk Banse en Michael Behrendt hebben over dit onderwerp ruim 100 artikelen geschreven, reeds vanaf 1998. Als meest opzienbarend vermeld ik daaruit: Kinderpornographie: Stasi erpresste Politiker d.d. 12 februari 2003 (Stasi is afkorting Staatssicherheit, JP):

"Das Ministerium für Staatssicherheit (MfS) der DDR hat mit Kinderpornographie einflussreiche Persönlichkeiten in Westeuropa erpresst. Das erklärt der ehemalige Verbindungsoffizier zwischen dem früheren sowjetischer Geheimdienst KGB und dem MfS, Wanja Götz (Deckname "Grigory"), in einer eidesstattlichen Versicherung die der Berliner Morgenpost vorliegt. Zu den Erpressten gehören Politiker, Richter und Industriellen von denen einige nach wie vor Einfluss in den westlichen Demokratien haben. Nach dem Fall der Mauer hat das ehemalige Stasi-Netzwerk die geheimdienstlichen in finanzielle Interessen ungewandelt. [...] Wegen der Brisanz der darin enthaltenen Informationen auch über westeuropäische Politiker werden diese Unterlagen nach wie von der Öffentlichkeit vorenthalten. Lediglich Geheimdienste durften in die von der CIA gefilterten Berichte Einsicht nehmen."

NB. Politici en topambtenaren hoeven zich dus geen zorgen te maken zolang hun afhankelijke geheime diensten zwijgen!

“Eine Schlüsselrolle spielte Reiner Wolf, der Vater des noch immer vermissten Berliner Jungen Manuel Schadwald, berichtet der in Berlin lebende Götz.”

NB. Voor de journalisten Banse en Behrendt is het hoofdonderwerp het lot van de waarschijnlijk in Nederland vermoorde Manuel Schadwald, waarop ik later terugkom omdat Nederland daarin een hoofdrol speelt.

"Erst viel später erfuhr ich (Götz, JP) dass Wolf nach seiner von der Stasi inszenierten Übersiedlung in die BRD 1984 in Auftrag der Auslandsspionage des DDR-Geheimdienstes mit Kinderpornographie Westeuropäer erpresst hat. Die Kinder habe sich das MfS aus DDR-Heimen geholt."

Velen van hen zijn ontvoerd naar kinderbordelen in Amsterdam en Rotterdam. Dit is bekend bij onze Justitie volgens het artikel Holländische Justiz: Manuel Schadwald wurde doch entführt in de Morgenpost van 3 september 1998: "Aus dem niederländischen Rechtshilfeersuchen geht hervor dass Manuel am 24 August 1993 von Polen nach Holland gebracht wurde, um in der Kinderprostituiertenszene arbeiten zu müssen. Wie die Berliner Morgenpost bereits berichtete war Manuel eines der Kinder, das Lothar Glandorf in seinem Rotterdammer Bordell missbraucht hat. [...] Hintergrund ist der Kinderpornoskandal von Zandvoort, bei dem Tausende vor Aufnahmen mit missbrauchten Babies entdeckt worden waren. Der Hautpbeschuldigte Robby van der Plancken, ein Belgier, soll nach Angaben der niederländischen Justiz den Tempelhofer Jungen 1993 mutwillig und widerrechtlich aus Berlin über Polen in die Niederlande entführt haben."

In het artikel Kinderpornos: 23 Festnahmen staat: "Nach dem Kinderpornofund von Zandvoort im Juni wird nun länderübergreifend gefahndet. [...] Der Belgier (Robby van der Plancken uit het netwerk van de beruchte Dutroux, JP) wird von der niederländischen Justiz beschuldigt, den Berliner Jungen Manuel Schadwald in die niederländische Prostituiertenszene verschleppt zu haben. Van der Plancken sitzt in einem italienischen Gefängnis, weil er seinen Geliebten und Geschäftspartner Gerry Ulrich aus Zandvoort erschossen haben soll. [...] Van der Plancken hatte zugegeben dass er mit dem Kinderbordell-Besitzer Lothar Glandorf (Rotterdam, JP) - aktiv war. Nun wird Van der Plancken auch noch von der niederländische Justiz der Entführung van Manuel Schadwald über Polen in die Niederlande angeklagt."

En in het artikel Widerspruch zu Polizei: “Auf beschlagnahmten Pornofotos seien mindestens 340 Kinder und Jugendlichen abgebildet. [...] Einige Fotos zeigen - nach Angaben einer Belgischen Boulevardzeitung auch den seit fünf Jahren vermissten Berliner Manuel Schadwald.”

In een ander artikel, Vater von Manuel Schadwald soll in Pädophilen Bars verkehrt haben. Neuer Fall in den Niederlanden, staat: "Wie berichtet hatte die Amsterdamer Zeitung De Telegraaf behauptet Wolf (Stasi, JP) selbst hätte seinen damals zwölfjährigen Jungen in ein Bordell in die Niederlanden verschleppt. [...] hatte Wolf bei seinen Besuchen im 'Pinocchio' auch Kontakt mit dem Bordellbetreiber Lothar Glandorf, der in seinem Rotterdammer 'House of Boys' Knaben zur Prostitution gezwungen haben soll und [...]. in den Niederlanden im Gefängnis sitzt. [...] Seit dem laufen in den Niederlanden Ermittlungen gegen die Polizisten die damals die Observation durchgeführt haben. Die niederländische Justiz gab zu, dass es Ermittlungs- pannen gegeben hat. [...] Nun gibt es auch einem Fall von Kinderpornographie im niederländischen Justizministerium. Dort wurde ein Beamter fristlos entlassen weil den Mann eine riesige Sammlung von Kinderpornographie angelegt hatte."

Eerder had in Der Fall Manuel und die Panne der niederländischen Polizei gestaan: "Der Vorfall wurde bewusst von diesem Observationsteam der niederländischen Polizei geheim gehalten. Der Bericht darüber verschwand aus dem Computersystem. [...] John Staps, Chef der Jugend und Sittenpolizei der Rotterdammer City, erklärte gestern: "Ich befürchte dass auch Manuel Schadwald tot ist. Und die Frage ist doch wo sind all die andere Jungen geblieben." Waarom is Manuel Schadwald zo belangrijk voor Die Welt c.s.? Omdat hier sprake is van een wereldwijd kinderpornonetwerk volgens een artikel in de Berliner Morgenpost van 16 juli 1998 Weltgrößtes Kinderporno-Netz aufgedeckt: "Ermittler der belgischen Bürgerinitiative Werkgroep Markhoven (n.a.v. het Dutroux-schandaal, JP) haben offenbar das bisher größte Kinderporno-Netzwerk der Welt aufgedeckt. "Wir haben Tausende von unfassbar perversen Kinderpornos in den Niederlanden sicher gestellt und der Polizei übergeben," sagte das Mitglied der Initiative Marcel Vervloesem der Berliner Morgenpost. Die Verbindungen des Netzwerkes sind weltweit."

Hoe is het mogelijk dat, ondanks dit alles, het Amsterdamse kindermisbruik door Robert M. toch als een shock kwam? Eerder was Amsterdam gewaarschuwd voor deze Robert M., die in Heidelberg zijn schanddaden al had uitgeoefend. Uiteraard legde men de waarschuwing naast zich neer. Pas na druk vanuit Amerika kon men die niet langer in de wind slaan.

Voor mij was het geen nieuws. In De Demmink Doofpot heb ik als bijlage 41 het artikel Kein Einzeltäter uit Die Welt van 8 maart 2004 opgenomen. Hun verhaal eindigt somber. "Tatsächlich erfuhren wir von Berliner Kriminalbeamten dass Sie von ihren niederländischen Kollegen einem Hinweis erhalten hatten dass die Suche nach Schadwald zu nichts führen würde. "Ich musste unterschreiben nichts mehr über den Fall zu sagen Lasst die Finger von dieser Sache, riet der Amsterdamer Beamte freundschaftlich. Und dann fügt er jenen Satz zu, der betroffen macht: Der Fall Schadwald steht unter keinem guten Stern."

De stelselmatige jarenlange passiviteit van Justitie was voor mij aanleiding tot 3 acties:

1. Mijn advertentie Hebt u vertrouwen in onderzoek Amsterdams kindermisbruik? van 8 januari 2011, gericht aan de bedrogen ouders, waarvan het merendeel door hun advocaat ten onrechte werd geadviseerd niet met de media te spreken.
2. Mijn brief aan de chef-redacteur van Die Welt, Jan Eric Peters, d.d. 8 februari jl. Onderzoeksjournalist Banse belde mij daarop dat hij en zijn collega Behrendt de directeur van Chipshol en mij graag in Berlijn op 19 maart ter redactie wilden spreken.
3. Vijf besprekingen in bijzijn van onze bedrijfsjurist met beide journalisten, 4 keer 1 dag in Berlijn en 1 keer 3 dagen in Nederland. Omdat Justitie in Nederland al jaren in gebreke is gebleven, ging Chipshol nood- gedwongen zelf, ook in het buitenland, rechercheren.

In genoemde advertentie had ik er reeds op gewezen, in navolging van Die Welt, dat de Belgische pedofiele moordenaar Dutroux geen Einzeltäter was maar onderdeel van een Europees pedofielennetwerk dat aangestuurd werd vanuit Amsterdam. Voorts dat in de bungalow van Ulrich in Zandvoort video’s vertoond waren met weerzinwekkende opnamen die een golf van ontzetting door heel Europa joegen. Die Welt schreef “Die Aufnahmen sind nun in Besitz verschiedener Polizei und Justizbehörden.”

NB. Na overdracht van de video’s aan Justitie is Ulrich in Italië vermoord.

Voor Die Welt was het volkomen duidelijk: “Das sogenannte Zandvoort-Material könnte der Schlüssel bei den Ermittlungen gegen das internationale Kinderschändler Netzwerk sein.”

Als er al ooit een onderzoek zou zijn geweest, waarom heeft Nederland daar dan nooit iets van vernomen? Doofpot? Geen wonder dat het Europese pedofielen- netwerk, aangestuurd vanuit Amsterdam, nooit is opgerold en Robert M. ongestoord zijn gang kon gaan.

Toen gebeurde er iets opmerkelijks. Ik kreeg een brief van een (niet-anonieme) getuige d.d. 6 augustus 2010: “Geachte heer Poot, Ik heb gisteren uw boek m.b.t. de Demmink-affaire ontvangen. Ik heb hem met stijgende verbazing gelezen. Dit lijkt mij duidelijk gezien mijn rol in de Demmink-affaire. Jammer genoeg zijn er wat feitelijke onjuistheden in het geheel en vooral m.b.t. de kluisverklaring van Mr. F. Teeven. Ik stel mij beschikbaar voor enig commentaar c.q. meer informatie m.b.t.
uw dossier.”

Was briefschrijver X oprecht? Of een infiltrant namens bijvoorbeeld Justitie? X stelde voor de BVD te hebben gewerkt. De directeur van Chipshol heeft 2 besprekingen
met X gevoerd en kwam onder de indruk van zijn kennis van zaken, ook over Demmink. Als final check heb ik hem bij mij thuis uitgenodigd en overgehaald mee te gaan naar Die Welt in Berlijn. Pas na lang aarzelen, verwijzend naar zijn videogetuigenis door zijn notaris bekend te maken na zijn dood, stemde hij toe. Op 18 april vond op het hoofdkantoor van Die Welt een diepgaande bespreking plaats. Ook de beide journalisten waren zo onder de indruk van zijn verklaringen over Demmink en het pedonetwerk, dat zij hem ter plekke hebben verzocht een door journalist Behrendt opgestelde schriftelijke verklaring te ondertekenen, terwijl Banse een verklaring op video heeft vastgelegd.

Zijn meest brisante mededeling luidde dat Demmink aanwezig was op het jacht Apollo, toen Manuel Schadwald aan boord werd vermoord. Eerder schreef Die Welt over dit voorval Folter video’s in Amsterdam: “Eines der Opfer ist wahrscheinlich Manuel Schadwald. Ein Insider der Szene in Amsterdam sagte der Berliner Morgenpost: “Auf einem Film erstickte ein Kind an den Genitalien seines Peinigers. Vermutlich war das Manuel.” En later in Ich saß neben Manuel im Auto: “In welche Fänge ist der Berliner Junge da geraten? Ulrich soll mit dem Millionen schweren Wirtschaftsprüfer Leo van Gasselt auf der Luxus Yacht Apollo Kindersex-orgien gefeiert haben. [...] In einer BBC Dokumentation von April 1997 hieß es, dass auf einem Boot mehrere Kinder vor Laufender Kamera zu Tode gefoltert worden seien.”

Gevraagd hoe X zo zeker wist dat Demmink op het jacht aanwezig was, antwoordde hij dat hij in opdracht van de BVD geïnfiltreerd was in de betreffende pedo-bende, o.a. via Stichting De Maasdam. De jongen zou daarna in een zak met stenen verzwaard in het IJsselmeer geworpen zijn. X stelde beide journalisten voor naar Muiden te komen om hun daar te tonen wáár. Toen de journalisten de moeite namen om snel naar Nederland te komen weigerde hij aanvankelijk om mee te gaan, maar uiteindelijk ging hij toch akkoord. De journalisten hadden zich grondig voorbereid en stelden tal van controlevragen en confronteerden hem met foto’s van betrokkenen die hij feilloos identificeerde.

Tenslotte zegde hij toe binnen 2 dagen documenten, bij diverse notarissen gedeponeerd, rechtstreeks aan de journalisten te zullen overhandigen. Daar zag hij op het allerlaatste moment van af, met als reden dat hij wegens een hartaanval in het ziekenhuis was opgenomen.

Later heeft hij beide journalisten verzekerd de beloofde documenten alsnog naar Berlijn te zenden, hetgeen tot op heden niet is gebeurd.

Is de getuige als infiltrant door Justitie op óns afgestuurd, of is hij oprecht maar bang geworden of bedreigd? Hoe het ook zij, een nóg langere passiviteit van onder meer de minister van Justitie, Opstelten, is onacceptabel en verwerpelijk. Een onderzoek naar het handelen van sg Demmink en al degenen die hem beschermen (of van de zaak wegkijken) is een kwestie van landsbelang. De rechtsstaat kan zich immers niet veroorloven dat de topman van Justitie al meer dan 15 jaar onderwerp is van de meest weerzinwekkende beschuldigingen, terwijl hijzelf noch zijn werkgever zich openlijk verdedigt.

Wassenaar, 8 juli 2011

drs. J. Poot (13/08/1924), oprichter Chipshol-groep (1986) en Eurowoningen (1960)

‹ Terug naar het overzicht