Niels Koeman, een onbetrouwbare Staatsraad
Ooit was Niels Koeman de advocaat van Chipshol. Onder druk van Schiphol (download brief in PDF-formaat waarin hij dit zelf verklaart) zegde hij zijn cliënt van de ene op de andere dag vaarwel. Volgens zijn kantoor Stibbe zou er sprake kunnen zijn van strijdige belangen. Wat Koeman er nooit bij vertelde, was dat hij vervolgens voluit voor de tegenstander van Chipshol ging werken. Voor Schiphol dus. En wat Niels Koeman al helemaal niet vertelde, was dat hij achter de schermen de Grote Architect van de juridische machinaties die als doel hebben het verhinderen van bouwplannen van Chipshol.
Dat bleek pas vele jaren later uit stukken die Chipshol na tijdrovende WOB-procedures te pakken kreeg. De naam van Koeman viel er domweg niet uit weg te witten. Pogingen om zijn onethische gedrag bij het Hof van Discipline aan de kaak te stellen strandden. Waarom? Uitsluitend omdat het Hof, waarin het lid van de Hoge Raad mr. W.A.N. van Schendel, zich laf verschool achter strikt formele gronden. Zo werd gesteld dat Chipshol te laat was met de klacht en de zaak eerder aan had moeten kaarten. Aan het feit dat het jaren had gekost om de feiten via de WOB-procedure op tafel te krijgen werd voorbijgegaan. Van enig zelfreinigend vermogen bleek geen sprake. Waarom Koeman niet mocht worden veroordeeld, bleek al ras: nog voordat het Hof uitspraak had gedaan werd bekend dat Koeman per 1 januari 2010 lid van de Raad van State zou worden. Dat College boog zich onlangs over de door het kabinet ingediende Crisis- en herstelwet en oordeelde er volgens het FD vernietigend over. Met uitzondering van Niels Koeman, die er als enige positief over was. Een ingewijde tegen het FD: ‘Buitengewoon opmerkelijk van een net aangetreden lid van de Raad van State’. Dat Koeman zijn cliënten nu als Staatsraad graag terzijde staat, is niet opmerkelijk maar lag geheel in de lijn der verwachting.
Zijn benoeming is dan ook een voorbeeld van corruptie en verval van ons rechtssysteem. En wie heeft daarin de hand gehad?
