Chipshol bestraft voor 7 voorstellen om Schiphol luchthaven nr . 1 te maken (deel 4)
Advertentie geplaatst in Trouw en Haarlems Dagblad d.d. 19-03-2012
“Meineed raakt kern van rechtersambt” Folkert Jensma, voormalig hoofdredacteur NRC Handelsblad
Dat Chipshol (opgericht 31 oktober 1986, Reformatiedag) nog bestaat, is een wonder. Het heeft de onophoudelijke aanvallen van de Staat overleefd. De Staat die miljoenen euro’s belastinggeld inzet om Chipshol door de Landsadvocaat en machtige advocatenkantoren als De Brauw en Stibbe kapot te procederen. Tevergeefs. Zoals ook aanvallen van Coopers (thans PWC) om Chipshol onderuit te halen werden weerstaan. Dit accountantskantoor is in 1994 en 1995 (in hoger beroep) mét topman Van Luijk veroordeeld wegens wangedrag in onze zaak. Van Luijk werd daardoor geen topman van de door hem voorbereide PWC-fusie. Hij heeft regelmatig contact met Nijhuis, die hem bij PWC opvolgde en in januari 2009 CEO van Schiphol werd.
De Coopers-procedures zou men de moeder van tientallen latere procedures kunnen noemen. Maar dat geldt nog méér voor de 2 procedures van mr. J.W. Westenberg in 1994 en 1996, waarin deze liegende rechter het doodvonnis over Chipshol uitsprak. Toen dit jaren later door het Haagse Hof werd vernietigd, resteerde nog slechts 150 van onze oorspronkelijke 600 ha. Daarna begon Schiphol een loopgravenoorlog, die tot op heden woedt. Advertentie 3 besloot ik met mijn conclusie “Bovendien blijkt dan dat deze grote kantoren en de rechterlijke macht samenspannen, twee handen op één buik zijn, elkaar hard nodig hebben.” Kort daarvoor “Ook daarom zo machtig omdat zij de plaatsvervangende rechters en raadsheren, zelfs leden van de Hoge Raad, leveren, een monopoliepositie, met verderfelijke ingebouwde corruptie.”
NB. Daarop had ik reeds gewezen in Grondoorlog d.d. 31 oktober 2007: het eerste van mijn 5 boeken over rechtsverkrachting: “Haarlem is een Stibbe-dependance. Nergens heeft Stibbe zoveel (4) rechter-plaatsvervangers. (...) Welk honorarium genieten rechter-plaatsvervangers? Als Stibbeadvocaat bedraagt hun honorarium € 400-600/uur. Rechterplaatsvervangers zijn geen filantropen.” Als Stibbe bijpast, wat de plaatsvervangers tekortkomen bij de rechtbank, is dat corruptie.
MINISTER OPSTELTEN SCHAF HET CORRUPTE SYSTEEM AF VAN PLAATSVERVANGEND RECHTER/RAADSHEER!
Tekenend voor de rechterlijke Macht, althans voor bepaalde rechters (een minderheid?) is hun accepteren of zelfs verdedigen van foute, het ambt besmeurende collega’s. Nota bene zelfs nadat het OM onlangs besloot de voormalige toprechters Westenberg (door mij
reeds in oktober 2009 aangeklaagd) en Kalbfleisch voor meineed te vervolgen. Als voorbeeld neem ik rechter prof. Bovend’eerdt die deze ambtverkrachters de hand boven het hoofd houdt en stelt dat “iedere beroepsgroep wel enkele rotte appels kent”. Daarentegen stelt prof. Ophof “Miskend wordt dat de rechterlijke macht een zeer bijzondere beroepsgroep is, die met grote macht is bekleed en waarvoor mede om die reden integriteit de alomvattende kernwaarde is. Integere rechtspraak is de basis voor de rechtsstaat en de democratie. (…) Voor de rechterlijke macht is integriteit essentieel, hetgeen in mindere mate geldt voor andere beroepsgroepen.”
Geraffineerd is de uitspraak van voorzitter Erik van den Emster van de Raad voor de Rechtspraak dat er sprake is van “een ernstige vertrouwensbreuk in de integriteit van de rechtspraak als de meineed bewezen wordt (onderstreping JP).” Maar dat laatste wil hij in geen geval. Als voorzitter van de Raad is hij degene die de financiering van procedures van de meinedige rechter Westenberg doorgedrukt heeft, ondanks de bezwaren van zijn voorganger mr. Van Delden, voormalig president Haagse rechtbank. Deze onterechte financiering is echter niet ingetrokken en terugbetaald, maar uitgebreid zélfs nadat bekend geworden is dat rechter Westenberg zich heeft laten betalen door CEO Kalbfleisch van de NMa om een vonnis van diens Haagse collega rechter te ontkrachten. Nota bene door de Raad voor de Rechtspraak scherp veroordeeld! Daarvóór had de onereuze financiering de belastingbetaler reeds meer dan € 2 ton gekost. Maar daarbij bleef en blijft het niet. Topadvocaat Croiset van Uchelen van Allen & Overy, de advocaat van de Koningin, mocht van de rechtbank Amsterdam deze week proberen te bewijzen, dat rechter Westenberg die juni 2009 door het Hof Amsterdam veroordeeld werd wegens liegen onder ede, helemaal niet gelogen heeft.
NB. Deze topadvocaat onderzoekt echter niet of Westenberg niet gelogen heeft, maar vraagt de mening van getuigen over zijn persoon. Het lijkt wel of hij in de war is met de huidige presidentscampagne in de USA. Zijn taak is HM te beschermen
tegen een liegende rechter die in Haar naam en onder Haar portret ‘recht spreekt’.
Onaanvaardbare klassejustitie! Heel uniek, immers ten gunste van een rechter die (nog nooit vertoond) een voormalig advocaat van Chipshol, mr. Hugo Smit, heeft aangevallen en de gerechtelijke procedure verloor, ook van auteur Micha Kat en zijn uitgever. Westenberg viel daarbij over de zinsnede in Kat’s boek Topadvocatuur dat bij grote schadeclaims soms gekke dingen gebeuren, zoals rechter Westenberg die in de Chipshol-zaak uitvoerig met advocaten is gaan bellen. Overigens neemt ook Van den Emster het niet al te nauw met de Waarheid. Tijdens zijn interview, in feite een voortreffelijk kruisverhoor, door Twan Huys op 3 februari jl. in Nieuwsuur deed deze voorzitter van de Raad voor de Rechtspraak diverse uitspraken die, als hij onder ede gestaan had, meinedig zouden zijn.
“Ook rechter is machteloos tegen chicanerende Staat”, Folkert Jensma, NRC 4 februari 2012
Wie is nu de baas over de rechterlijke Macht? Het spreekt vanzelf dat dat de minister van Justitie, zeker de Minister van Veiligheid en Justitie moet zijn. Maar is dat zo? Vanaf de vervanging omstreeks Kerst 2006 van 3 Haarlemse rechters Monster c.s., die de luchthaven veroordeeld hadden tot vergoeding van alle schade wegens oplegging van het bouwverbod, was voor mij de brandende vraag wie daartoe de macht bezat. In mijn derde boek Doodzonde tegen de Rechtsstaat van 31 oktober 2009 vond ik de sleutel. Dat moest de secretaris-generaal van Justitie zijn, mr. Joris D. in 2002 door de toenmalige minister van Justitie Donner benoemd, ondanks veel (ook intern) verzet met name van diens voorganger mr. Borghouts. Als er iemand gepokt en gemazeld is bij Justitie dan is het D., begonnen in 1971 bij Defensie als medewerker Directie Juridische Zaken en geëindigd als hoofd daarvan. Niet meer acceptabel bij Defensie, vertrok hij in 1982 naar Justitie en werd daar plaatsvervangend directeur Directie Politie, vervolgens directeur van 1983-1988. In 1990 directeur-generaal Rechtspleging. Vanaf 1993 tot 2002 directeur-generaal Internationale Aangelegenheden en Vreemdelingenzaken. Tenslotte secretarisgeneraal vanaf 1 november 2002 tot heden. Dus ruim 40 jaar veelzijdig, alwetend en almachtig juridisch expert.
Meer zekerheid over zijn almacht kreeg ik dankzij 3 deskundige auteurs in mijn 5e boek De Demmink Doofpot d.d. mei 2010. De aanleiding voor dit boek was een brief van een rechercheur “Ik heb zelf eerder uit zeer betrouwbare bron vernomen dat sprake is van een groot pedofielennetwerk in Den Haag. Daarin zou niet alleen genoemde sg Joris D. betrokken zijn maar veel meer hoge topambtenaren en politici.” Voorts “Waar het over ging is dat er geen enkele twijfel was over de juistheid van de informatie. (…) Ik sprak in die tijd echter nog met een 2e bron te weten een interim bedrijfsarts die werkzaam was bij zowel het ministerie van Justitie als bij VROM. Die bevestigde nog eens het verhaal van D. en de gebeurtenissen rondom het misbruik van de jongeren en de gevolgen die dat had voor de (zijn?, JP) chauffeur.”
Ondanks deze keiharde beschuldiging heeft de beschuldigde zich niet alleen kunnen handhaven, maar zijn positie zelfs kunnen versterken, dankzij de steun van 3 ministers van Justitie. Ik eindig met gedeelten uit het advies van de topambtenaar die deel 1 van De Demmink Doofpot-set geschreven heeft. “JD wordt van zeer ernstige misdrijven beschuldigd. Misbruik van zijn (machts)positie wordt aangevoerd als argument, waarom hij er tot nu toe mee is weggekomen. De beide ministers Donner en Hirsch Ballin ontkennen elke vorm van rook laat staan vuur zonder dat de beschuldigingen worden weerlegd. De arm van JD reikt tot de top van de staande en zittende magistratuur en zeker ook tot de top 50 van Buitenlandse Zaken en indirect zeker ook de AIVD. De terughoudendheid van alle publieke media in de casus JD is opvallend. Oud-collega’s met wie ik sprak reageren allen in dezelfde zin als Hilbrand Nawijn. Het ademt steeds een verzuchting als “we weten toch dat iets niet klopt”. Angst echte angst is wat voortdurend een rol speelt.”
Merkwaardig is dat voormalig NRC-journalist drs. Micha Kat en dr. Hans Holtrop al jaren van de daken schreeuwen dat D. een “pedofiele moordenaar” is, zonder dat zij vervolgd worden. De journalist Kat mag wel D.’s naam bekladden maar niet zijn huis en kreeg daarvoor 2 weken gevangenisstraf. Ik heb de sg nooit beschuldigd van pedofilie, maar wel mijn verbazing erover uitgesproken dat iemand met een decennialang besmeurde reputatie in 2002 tot sg benoemd en tot op heden gehandhaafd is. Kennelijk weet hij erg veel over machthebbers. Bovendien is hij zeer bekwaam en intelligent, heel belangrijk voor ministers die vervelende soms onjuiste en onrechtmatige maatregelen moeten doordrukken. Dit betreft met name de bescherming van Schiphol, verantwoordelijk voor miljardenschade van Chipshol. Voor deze sg, versterkt na de vele afgeslagen aanvallen over pedofilie dankzij intimidatie, was het een klein kunstje de onwelgevallige rechter Monster, die Schiphol veroordeeld had tot vergoeding van alle schade wegens oplegging van een crimineel bouwverbod, te vervangen door een Schiphol welgevallige rechter, de partijdige Ruitinga. Per slot van rekening heeft hij alle 9 procureursgeneraal benoemd. D. is evenmin bang uitgevallen. Tijdens zijn getuigenverhoor voor het Hof Amsterdam op 28 september 2011 heeft hij eerst verklaard over de Chipshol-affaire slechts vanuit de pers vernomen te hebben. Daarna bij verder doorvragen door de directeur van Chipshol, heeft de sg moeten toegeven dat hij met landsadvocaat Houtzagers gesproken had, die maatregelen tegen Chipshol echter niet “nuttig” vond. Zelfs gaf hij toe dat er ministerieel overleg geweest is. Komen deze tegenstrijdige verklaringen niet neer op “liegen onder ede”? Zolang het functioneren van de omstreden sg en zijn netwerk NIET mag worden onderzocht, zal in Nederland de Doodzonde tegen de Rechtsstaat blijven bestaan. Wat zijn de gevolgen voor de politiek, de economie, uiteraard Schiphol en zelfs de pers? Daarover meer in deel 5.
Crans, 12 maart 2012
drs. J. Poot (13/08/1924), oprichter Chipshol-groep (1986) en Eurowoningen (1960)
Chipshol bestraft voor 7 voorstellen (deel 4)
